Kiedy rolnik Ben odkrył, że jego klacz jest w ciąży, był przytłoczony radością. Była to perspektywa dodania kolejnego konia do jego stajni, co mogło potencjalnie zwiększyć jego majątek, zwłaszcza jeśli nienarodzone źrebię miało dobrą linię hodowlaną.
Po miesiącach oczekiwań wielki moment zbliżał się. Brzuch klaczy był ciężki, a oznaki porodu były widoczne.
Jednak pomimo jej wielkości, klacz wydawała się odmawiać porodu. Zmartwiony Ben postanowił udać się do lokalnego weterynarza na USG.
Jednak gdy weterynarz przeanalizował obrazy, natychmiast powiadomił władze. Dlaczego klacz nie rodziła? I co Ben zrobił źle? Odpowiedź na tę intrygującą zagadkę miała wkrótce zostać ujawniona.
W tym małym miasteczku, gdzie wszyscy się znali, nawet najmniejsza interwencja policji była ważnym wydarzeniem. Przy niskim wskaźniku przestępczości, policja miała często niewiele do roboty.
Dlatego ta interwencja była rzadką okazją, by poczuć się użytecznym. Kiedy władze w końcu przybyły, pomogły weterynarzowi w opiece nad gigantycznym, prawie osłabionym koniem. Jednak ich wizyta nie miała na celu tylko pomoc weterynarzowi; mieli również pytania do Bena.
„Musimy, aby pan z nami poszedł, panie. To bardzo ważne», powiedzieli Benowi, pozostawiając go w szoku. Wszystko, co zrobił, to poprosił o pomoc dla swojej klaczy, która miała wkrótce urodzić.
W co został błędnie wplątany? Poród koni powinien być stosunkowo prostą procedurą.
Konie często rodzą bez pomocy, a źrebięta zazwyczaj wstają i galopują niedługo po narodzinach. Ben doskonale wiedział, jak łatwy jest ten proces.
Na pytanie o swoją historię i historię klaczy, którą miał od młodości, Ben odpowiedział na wszystkie pytania. Jednak był zaskoczony, słysząc zdziwienie dochodzące z sali operacyjnej. „Nie mogę w to uwierzyć!», wykrzyknął weterynarz.
Co znalazł w klaczy, co wywołało taką reakcję? Jakie tajemnice sprawiły, że wszyscy zostali bez słów? Weterynarz obliczył, że średni wskaźnik poczęcia, nawet przy sztucznej inseminacji, wynosi około 60%.
Próba zapłodnienia klaczy z sukcesem wynoszącym 90% była już niemałym osiągnięciem. Trzymając się tego wskaźnika, Ben wydał już znacznie więcej niż oczekiwał na rachunki weterynaryjne. Trudności związane z poczęciem klaczy sprawiały, że sytuacja była dla Bena bardzo stresująca.
