Kilka minut przed ślubem stałem przy wejściu do kościoła z listem od mamy w kieszeni płaszcza. Panna młoda czekała już na cmentarzu, poprawiając swoją suknię, a ja stałem obok, próbując opanować nerwy. Aby się rozproszyć, sięgnąłem do kieszeni po miętówkę. Zamiast cukierka poczułem kopertę. Widniał na niej napis: „Dla mojego kochanego syna. Przeczytaj to przed ślubem.” Ogarnął mnie niepokój. A co, jeśli to zmieni moją decyzję? Mimo wątpliwości otworzyłem kopertę i zacząłem czytać.
„Mój kochany synu! Dziś robisz ważny krok – zakładasz rodzinę. Jeśli twoje serce jest pełne miłości i zaufania, zapamiętaj moje słowa. Kochaj swoją żonę całym sercem, szanuj ją i dbaj o nią. Pamiętaj, że wygląd zewnętrzny jest drugorzędny, prawdziwe piękno pochodzi z wnętrza. Wspieraj ją, nawet gdy o to nie prosi. Kobiety często ukrywają swoje zmartwienia. Nie pozwól, aby pieniądze były powodem kłótni. Szczęście nie zależy od bogactwa.
Nigdy nie używaj bolesnych ani obraźliwych słów. One ranią i zostawiają głębokie blizny. Nigdy nie szukaj pocieszenia u innej – to zdrada. Tylko twoja żona powinna być twoją najbliższą i ukochaną osobą. Zawsze bądź wdzięczny za to, co masz. Rodzina, w której panuje miłość i zrozumienie, to największy dar. I pamiętaj – twój tata i ja zawsze będziemy przy tobie i cię wspierać. Kochamy cię z całego serca. Bądź szczęśliwy, mama.”
Ścisnęło mnie w gardle, a oczy zaszkliły się łzami. Ten list przypomniał mi, jak wielkie mam szczęście, że mam takich rodziców. Ten dzień nie był tylko początkiem nowego rozdziału w moim życiu, ale też dowodem, że jestem gotów kochać i chronić moją przyszłą żonę – tak jak nauczyła mnie mama.
